يكي از نگراني هاي خانم هاي باردار در طول دوران بارداري ابتلا به ديابت بارداري مي باشد كه اين امر بيشتر به دليل تغيير سبك زندگي و نوع تغذيه رخ مي دهد. ديابت بارداري در واقع افزايش سطح قند خون در زمان بارداري است كه در بعضي از خانمها ايجاد ميشود و معمولا بين هفتههاي ۲۴ تا ۲۸ بارداري اتفاق ميافتد.
ابتلا به ديابت بارداري به اين معنا نيست كه شما قبل از بارداري ديابت داشتهايد يا بعد از زايمان هم دچار ديابت خواهيد شد. با اين حال دچار شدن به ديابت بارداري احتمال ابتلاي شما را به ديابت نوع ۲ افزايش خواهد داد.
علاوهبراين با مراقبت نادرست، خطر ابتلاي كودكتان به ديابت افزايش مييابد و در طول بارداري و زايمان احتمال ايجاد خطراتي در شما و كودكتان بيشتر ميشود.
حتما بخوانيد: ديابت بارداري | ۹ نشانه ديابت بارداري و راه هاي درمان آن
علائم ديابت بارداري چيست
زناني كه در بارداريهاي قبلي خود به ديابت مبتلا شدهاند، ريسك ابتلا به هيپوگليسمي و هايپرگليسمي در آنها شايعتر است. ديابت بارداري عوارض خود را دارد كه بسته به نوع آن متفاوت است.
هيپوگليسمي: هيپوگليسمي زماني كه ميزان گلوكز خون كم باشد، اتفاق ميافتد. زماني كه اين ماده در خون پايين بيايد، بدن انرژي لازم را نخواهد داشت. همچنين در اين شرايط تاري ديد و خستگي غيرعادي هم ممكن است ديده شود. گاهي هم شرايط جسماني و روحي به طور ناگهاني تغيير پيدا ميكند.
براي اينكه اين شرايط در فرد ايجاد نشود بايد نكاتي را مد نظر قرار داد:
- وعدههاي غذايي را در موعد مشخص مصرف كنيد.
- به هيچ وجه به فكر نخوردن غذا نباشيد.
- از پرسهاي كوچك غذا و با مواد مغذي كم دوري كنيد و به اندازه بخوريد.
- فعاليتهاي فيزيكي را بيش از حد نياز انجام ندهيد.
- تعادل را به مصرف مواد بازگردانيد
- مشكل دريافت انسولين را برطرف كنيد
- استرس را كنار بگذاريد
- براي سلامت بيشتر، مراقب بيماري باشيد
- حركات فيزيكي خود را بيشتر كنيد
به طور كلي هيپوگليسمي با خوردن يا نوشيدن هر ماده غذايي كه قند داشته باشد، مثل آب پرتقال درمان ميشود.
هايپرگليسمي : زماني كه در بدن، هورمون انسولين به ميزان كافي وجود نداشته باشد يا نتواند از اين هورمون به درستي استفاده كند، هايپرگليسمي اتفاق ميفتد. اگر هميشه تشنه هستيد، به طور ناگهاني دچار كاهش وزن ميشويد و زياد از حمام استفاده ميكنيد به دنبال درمان هايپرگليسمي باشيد.
به طور كلي هايپرگليسمي با اضافه كردن دز انسولين به خون درمان ميشود
درمان ديابت بارداري و تزريق انسولين بايد تحت نظر پزشك انجام شود
۹ علامت خاموش ديابت بارداري
ديابت بارداري در 3 تا 6 درصد زنان باردار ديده مي شود و معمولا در سه ماهه دوم بارداري خود را نشان مي دهد. اگرچه نشانه هاي اين نوع ديابت مانند انواع ديگر ديابت است، اما برخي نشانه هاي خاموش نيز حاكي از ابتلا به ديابت بارداري هستند:
حتما بخوانيد: ميوه هاي مضر براي ديابت و قند خون + جدول قند ميوه ها
1.افزايش تشنگي
فرد باردار مبتلا به ديابت بارداري دچار تشنگي زياد مي شود، زيرا بدن براي رقيق كردن گلوكز بالا در خون، آب و مايعات بيشتري طلب مي كند. همچنين بدن براي رقيق كردن خون، مايعات را از بافت ها به سمت خون بيرون مي كشد؛ به عنوان مثال آب عدسي چشم را خارج مي كند. اين عمل مسير تمركز بينايي را تحت تاثير قرار داده و باعث تاري ديد مي شود.
2. پرادراري
مصرف زياد مايعات در اثر تشنگي زياد باعث مي شود زن باردار ادرار زيادي از بدن دفع كند. همچنين پرادراري يكي از علائم ديابت است، زيرا كليه ها با افزايش حجم ادرار مي خواهند قند اضافي را از خودشان دور كنند. دادن آزمايش ادرار ميزان بالاي گلوكز را در ادرار مشخص مي كند.
حتما بخوانيد: عفونت مجاري ادرار در افراد و راه هاي درمان آن
3. خستگي بيش از حد
خستگي در دوران بارداري كاملا طبيعي است و آنهم به دليل تغييرات هورموني. بنياد ملي خواب آمريكا اعلام كرده كه 78 درصد زنان باردار دچار اختلالات خواب هستند. با اين حال خستگي بيش از حد مي تواند نشان دهنده ابتلا به ديابت بارداري باشد. اگر سلول هاي بدن نتوانند از هورمون انسولين استفاده كنند، در نتيجه گلوكز نمي تواند وارد سلول ها شود و ميزان آن در خون بالا مي رود در نتيجه بدن مجبور مي شود براي تامين انرژي مورد نياز سلول ها، عضلات و ذخاير چربي بدن را بسوزاند. بنابراين زن باردار در اثر كاهش بافت ها و عضلات بدن دچار كاهش وزن و خستگي و بي حالي دائمي مي شود، چون اين عمل باعث مي شود بدن انرژي بيشتري مصرف كند.
4. تهوع و استفراغ
با توجه به آمارهاي آكادمي پزشكان خانواده آمريكا، 74 درصد از زنان باردار اين دو علامت را حين بارداري تجربه مي كنند و آنهم به دليل افزايش توليد هورمون هاي خاص. با اين حال تهوع و استفراغ دائمي مي تواند نشانه اي از ابتلا به ديابت بارداري نيز باشد چون زماني كه قند خون به عنوان سوخت در بدن استفاده نمي شود، منجر به تجمع مواد سمي به نام كتون شده و حالت تهوع و استفراغ را تشديد مي كند. تست هاي آزمايشگاهي براي تشخيص اين كه تهوع ناشي از بارداري است و يا ديابت بارداري، موجود هستند.
5. افزايش اشتها و كاهش وزن
پرخوري از علائم ديابت بارداري است، ولي علي رغم آن زن باردار ممكن است دچار كاهش وزن شود. بدن در پاسخ به ميزان بالاي هورمون انسولين در خون، انسولين بيشتري را توليد و ترشح مي كند. يك تاثير انسولين اين است كه اشتها را زياد مي كند، در نتيجه ميزان بيشتر انسولين، گرسنگي را بيشتر مي كند.
6. ابتلا به عفونت هاي مكرر
زماني كه بيماري ديابت توانايي مبارزه بدن با عفونت ها را كم مي كند، زن باردار دچار عفونت هاي مكرري در مثانه، واژن و پوست مي شود. گلبول هاي سفيد خون از بدن در برابر باكتري ها دفاع مي كنند، ولي با افزايش قند خون در ديابت، اين گلبول ها نمي توانند به طور طبيعي عمل كنند. در نتيجه قدرت دفاعي بدن كم مي شود. همچنين يك خانم باردار مبتلا به ديابت بارداري مي تواند دچار عفونت قارچي در واژن يا پوست شود. ديابت باعث رشد زياد قارچ كانديداآلبيكانس مي شود، در نتيجه فرد دچار عفونت هاي مكرر قارچي مي گردد.
7. تغييرات غير عادي وزن
يك زن باردار به طور متوسط در سه ماهه دوم بارداري، نيم كيلوگرم وزن در هفته اضافه مي كند، ولي اگر خيلي بيشتر وزن اضافه كرد، افزايش وزن او متوقف و يا وزنش كم شد، بايد به پزشك متخصص خودش مراجعه كند.
8. خر و پف
اگرچه خر و پف در دوران بارداري به دليل تورم طبيعي در اين دوران شايع است اما مي تواند نشانه اي خاموش از ابتلا به ديابت بارداري نيز باشد. به همين دليل مهم است كه در صورت ابتلا به آپنه انسدادي خواب در اين دوران از نظر تشخيص ابتلا به ديابت بارداري، به پزشك مراجعه كنيد.
علت اصلي ديابت بارداري مشخص نيست. اما احتمالا هورمونها در ايجاد آن مؤثرند. در زمان بارداري بدن شما بعضي از هورمونها را بيشتر توليد ميكند
۹. لاكتوژن جفتي انساني (HPL)
هورمونهايي كه مقاومت به انسولين را افزايش ميدهند. اين هورمونها روي جفت تأثير ميگذارند و مانع از سقط جنين ميشوند. با گذشت زمان مقدار اين هورمونها در بدنتان افزايش مييابند و درنتيجه ممكن است سبب ايجاد مقاومت به انسولين شوند. انسولين هورموني است كه سطح قند خون بدن را تنظيم ميكند.
انسولين كمك ميكند تا گلوكز مورد نياز براي توليد انرژي، از طريق خون وارد سلولها شود. بدن در زمان بارداري كمكم نسبت به انسولين مقاوم ميشود و ميزان گلوكز بيشتري در جريان خون باقي ميماند. اگر مقاومت به انسولين شدت پيدا كند، سطح قند خون غيرطبيعي ميشود. اين موضوع منجر به ديابت بارداري ميشود